پوشش سنتی مردم سریلانکا

سریلانکا از جمله کشورهایی می‌باشد که تضادهای فراوان و تنوع فرهنگی شدید آن باعث زیبایی آداب و رسوم مردم این کشور شده است. مردم سریلانکا به دین و مذاهب خود اهمیت بسیاری می‌دهند و ادیان نقش عمده‌ای در شکل‌گیری فرهنگ متنوع این کشور داشته است. معابد هندو و بودایی، مساجد و کلیساها هرکدام به نوبه خود رنگی به این فرهنگ پاشیده اند. سریلانکا در مجسمه سازی، معماری و نقاشی آثار غنی را به جای گذاشته است که همین مورد باعث ایجاد تاریخی متنوع و غنی شده است. البته غنی‌ترین آثار باستانی مردم کشور سریلانکا الهام گرفته از فرهنگ هندو و بودیسم می‌باشند و البته این دو فرهنگ قدیمی‌ترین فرهنگ‌های این کشور به شمار می‌روند.

دانستن اطلاعاتی که در این مطلب به آن‌ها می‌پردازیم برای افرادی که بزودی به سریلانکا سفر می‌کنند بسیار الزامی و ضروری است، زیرا مواردی است که شما هنگام حضور در این کشور و دربین مردم باید رعایت کنید، در غیر اینصورت امکان دارد که ناخواسته کردار شما منجر به توهین و یا حتی دستگیری شود.

با خرید تور سریلانکا از آژانس مسافرتی گلبرگ سیر، می‌توانید علاوه بر داشتن سفری لذت‌بخش و دلنشین، کاهش هزینه عالی را تجربه کنید. آژانس مسافرتی گلبرگ سیر قبل از ورود شما به سریلانکا، برنامه‌های زیادی را برای بازدید از بهترین جاذبه‌های گردشگری سریلانکا تدارک می‌بیند. توجه داشته باشید که در فصول های‌سیزن، قیمت تور سریلانکا گران‌تر می‌باشد و شما باید در انتخاب بازه زمانی سفر خود دقت به خرج دهید.

رقص‌های سنتی کشور سریلانکا

همانطور که گفته شد، هنر و معماری به شدت در فرهنگ مردم کشور سریلانکا گنجانیده شده است و به همین دلیل دولت این کشور اهمیت بسیاری به رشته‌های هنری می‌دهد. دانش آموزان در مدارس در کنار دروس خود موسیقی، رقص و دیگر رشته‌های هنری را باید یاد بگیرند.

کشور سریلانکا دارای سه نوع رقص سنتی و یک رقص عامیانه امروزی می‌باشد که از همه آن‌ها در فصول مختلف سال استفاده می‌شود. رقص‌های سنتی شامل سباراگامووا، رقص کشور کم و رقص کندیان می‌باشد. رقص سباراگامووا رقصی می‌باشد که در معابد و مراسمات مذهبی مردم از آن استفاده می‌کنند. سبک موسیقی کشور سریلانکا تلفیقی از سبک‌های موسیقی هندی و غربی می‌باشد.

پوشش سنتی مردم سریلانکا

پوشش مخصوص مردم سریلانکا سارونگ نام دارد که یک پوشش جالب و خیره کننده است. البته این پوشش بیشتر در مناطق روستایی رایج است و هرچه به سمت شهرها پیش بروید، این پوشش با پوشش غربی جایگزین شده و یا تلفیقی از لباس‌های رسمی و سارونگ را خواهید دید. سارونگ پوشش مخصوص مردان و ساری پوشش مخصوص زن‌ها و دختران می‌باشد. سارونگ یک پارچه رنگی چاپی با رنگ‌های روشن می‌باشد که در اطراف کمر پیچیده می‌شود و پاها را بصورت کامل می‌پوشاند. ساری اغلب از شش متر پارچه با رنگ روشن (برای مثال رنگ صورتی که نسبت به لباس مردان روشن تر است) تشکیل می‌شود که به شکل زیبایی در اطراف بدن پیچیده می‌شود.

برخی آداب و رسوم مردم سریلانکا

مردم سریلانکا بر روی دست راست بسیار حساس هستند و معتقد هستند باید کارهای مهمی که با دست انجام می‌شود را با دست راست انجام دهید. برای مثال، اگر قصد بلند کردن یک شی یا دادن پول به مغازه‌دار را داشته باشید، اگر با دست چپ اینکار را انجام دهید، امکان دارد تاحدی توهین تلقی شود.

جالب است بدانید که مردم سریلانکا غذاهای خود را باید با انگشتان دست راستشان بخورند و در این مورد از قاشق، چنگال و کارد استفاده نمی‌کنند. البته این مورد برای افراد توریست الزامی نیست و رستوران‌ها کارد، چاقو و قاشق را به اینگونه افراد ارائه می‌دهند.

با اینکه چندین دین رسمی در کشور سریلانکا وجود دارد، اما کهن‌ترین و اصلی‌ترین دین بودیسم می‌باشد. تقریبا ۷۰ درصد مردم سریلانکا بودایی می‌باشند و به همین دلیل، همه مردم از هر دین و مذهبی، احترام خاصی برای بودا و آئین بودیسم قائل هستند. همانطور که گفته شد، مردم سریلانکا بسیار بر روی دین و مذاهب حساس هستند.

یکسری موارد وجود دارد که اگر به سریلانکا سفر می‌کنید، باید حتما آن‌ها را رعایت کنید. از آن‌جا که بودایی‌ها به عنوان رهبر دینی جامعه تلقی می‌شوند، در معابدی که برای بازدید می‌روید، هرگز سر راهبه‌های خردسال بودایی را برای نوازش یا ابراز محبت لمس نکیند که این مورد یک توهین بزرگ تلقی خواهد شد.

همچنین بازدید از مجسمه‌های بودایی و همچنین عکس گرفتن از آن‌ها آداب و رسوم مهمی دارد. برای مثال، به هیچ وجه حق ندارید کنار یک مجسمه ایستاده و یا پشت شما روبه آن باشد. همچنین زمانی که قصد عکس گرفتن دارید، همه افراد درون عکس باید روبه مجسمه بایستند.

هرگز لباس‌هایی که نشانه‌های مرتبطی با آئین بودا یا هندو دارد نپوشید، زیرا در اینصورت دین آن‌ها را به تمسخر گرفته اید و حتی امکان دارد دستگیر شوید! همچنین قبل از ورود به معابد، کفش‌های خود را در بیاورید. اگر راهبه‌ای را در مسیر اتوبوس می‌بیند، حتما صندلی خود را به آن‌ها تعارف کنید. این مورد نشان از احترام شما برای آن‌ها می‌باشد.